Tequila, de bekende Mexicaanse gedistilleerde drank, bestaat al eeuwen en dat is genoeg tijd om een paar goede sterke verhalen te vertellen over de rijke geschiedenis van de Tequila.
Wie ouder is dan 21 heeft tequila waarschijnlijk al minstens één keer geprobeerd, als het al niet in zijn favoriete drankje aan de bar zit. Terwijl je shotjes achterover gooit of aan een margarita nipt, denk je er misschien niet aan waar de drank vandaan komt, maar als je wat kennis wilt delen met je drinkmaatjes of in je achterzak wilt hebben voor een trivia avond, dan geven we je graag een overzicht van de geschiedenis van tequila.
1000 B.C. tot 200 A.D.: De Azteken fermenteren Agave
De tequila die we vandaag de dag kennen en liefhebben is niet begonnen op de manier zoals we het nu kennen. In zijn vroegste versie, was het bekend als pulque en werd gemaakt van het gefermenteerde sap van de agave plant door de Azteekse beschaving in wat nu Noord-Mexico is.
De melkachtige vloeistof was zo belangrijk voor de Azteekse cultuur dat zij twee goden vereerden die bekend stonden om hun relatie met drank.
1400 & 1500: De Spanjaarden distilleren Agave
Velen geloven dat de Spaanse invasie van de Azteekse beschaving in de jaren 1500 het begin markeert van een distillatieproces dat wordt gebruikt voor de agave plant om tequila te maken. Toen de voorraad brandewijn opraakte, gebruikten de Spanjaarden modder en agave om een drank te maken (die meer lijkt op de hedendaagse mezcal).
In het begin van de jaren 1600 bouwde de Markies van Altamira (een Spaanse edelman) de eerste grootschalige distilleerderij in wat nu Tequila, Jalisco is. Jalisco is de plaats waar tot op de dag van vandaag nog steeds de meeste tequila wordt geproduceerd.
Jaren 1700 tot 1800: Moderne Tequila wordt geboren
In de jaren 1700 werden mezcal wijnen een belangrijk exportproduct omdat de stad Tequila op de route lag naar de pas geopende Pacific haven van San Blas. Mezcal-wijnen uit de regio ontwikkelden een reputatie van kwaliteit, zelfs in het stedelijke Mexico City.
De eerste fabrikant met licentie was Jose Antonio Cuervo (“Joe Crow” van de Cuervo Montaño familie), die in 1758 van de koning van Spanje de rechten kreeg om een stuk land te cultiveren. Hij verwierf dit eigendom – de hacienda Cofradia de las Animas – van Vicente de Saldivar, die reeds een kleine, particuliere distilleerderij op het land exploiteerde.
In 1795 kreeg zijn zoon Jose Maria Cuervo van de Kroon de eerste vergunning om mezcal-wijn te produceren en stichtte hij de eerste officiële Mexicaanse distilleerderij. Zijn Casa Cuervo (of Taberna de Cuervo) bleek zeer winstgevend. In 1812, stierf Jose en liet zijn bezittingen na aan een zoon, Jose Ignacio, en een dochter Maria Magdalena. Zij trouwde met Vicente Albino Rojas – haar bruidsschat was de stokerij. Vicente veranderde de naam in ‘La Rojeña’ en verhoogde de productie.
Tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog werd tequila steeds minder belangrijk, deels omdat de haven van Acapulco San Blas verdrong als de belangrijkste haven van de Stille Oceaan. Tequila werd pas weer belangrijk na 1821, toen Mexico onafhankelijk werd en Spaanse producten moeilijker te krijgen waren.
Tijdens de Drooglegging in de Verenigde Staten begonnen schurken meer tequila te drinken in de States of reisden naar Tijuana om hun shot te krijgen.
Tegen 1936 was het weer legaal om te drinken in de Verenigde Staten en naar Mexico gaan voor een leuke tijd was niet langer een vereiste. Maar een verslaggever genaamd James Graham en zijn vrouw maakten een reis naar Tijuana, waar ze terecht kwamen in een van de overgebleven bars die werden gerund door een Ier genaamd Madden, die in het gebied bekend stond om zijn Tequila Daisy. Hoewel Madden toegaf dat de creatie van het drankje een gelukkige vergissing was, is het een van de meest gevierde in de V.S. geworden (margarita in het Spaans betekent madeliefje). Wanneer was de laatste keer dat je Cinco de Mayo hebt gevierd zonder een margarita?
1974: “Tequila” wordt het intellectuele eigendom van Mexico
In een poging om de term “tequila” in handen te krijgen, verklaarde de Mexicaanse regering de term in 1974 tot haar intellectuele eigendom. Dit maakte het noodzakelijk om tequila te maken en te laten rijpen in bepaalde gebieden van Mexico
Om de kwaliteit van tequila te garanderen werd in 1978 de Normas Oficial Mexicana (NOM) opgericht om alle landbouw-, industriële en commerciële processen met betrekking tot tequila te reguleren.
Er zijn nu slechts vijf regio’s waar legaal tequila kan worden gemaakt, de meeste in het noordwesten van het land en binnen 100 mijl van Guadalajara. De meeste bevinden zich in de staat Jalisco (met inbegrip van de gemeenten Tequila, Tepatitlan, Guadalajara, Amatitan, Arandas, Arenal, Capilla de Guadalupe, Zapotlanejo en Atotonilico), de rest bevindt zich in de aangrenzende staten Guanajuato, Michoacan, Nayarit en de noordoostelijke staat Tamaulipas. De gebieden zijn allemaal semi-aride met kleigrond, meestal plateaus en hooglanden. In Jalisco’s Tequila regio liggen de velden op de hellingen van twee gedoofde vulkanen.
In 1980 waren er 33 distilleerderijen die 30 tot 35.000 hectare bebouwden en werk boden aan 5.800 mensen om tequila te maken. Dit aantal is uitgegroeid tot ongeveer 70 distilleerderijen ; op twee na bevinden alle zich in Jalisco, met als voornaamste buitenbeentje Chinaco in het afgelegen Tamaulipas aan de Golfkust. Volgens de planning zullen in de komende twee jaar nog ongeveer 15 distilleerderijen hun deuren openen. Meer dan 50.000 hectare agave wordt verbouwd, en het aantal arbeidskrachten bedraagt ongeveer 38.000. Er zijn momenteel meer dan 500 merken tequila verkrijgbaar.
Hoewel de Verenigde Staten jarenlang de grootste consument zijn geweest, is de Mexicaanse consumptie snel gegroeid en in 1997 was de binnenlandse verkoop bijna even groot als de export (export: 84,35 miljoen liter; binnenlandse verkoop 72,19 miljoen liter). De Regelgevende Raad voor Tequila (Consejo Regulado de Tequila, of CRT) werd in 1994 opgericht om toezicht te houden op de productie, kwaliteit en normen in de industrie.
Dus als u de volgende keer een shotje met zout en limoen bestelt, bedenk dan dat de drank die u drinkt verschillende millennia, culturele verschuivingen en nog veel meer overspant.